گفت و گو با رئیس شورای اسلامی و شهردار شهر « ریز »؛ اهمال مسئولین در عدم اصلاح جاده ریز به پالایشگاه مشهود است/ آماده کمک به سرمایه گذاران در جنگل گلوبردکان هستیم

در بخش اول گفت و گوی « نسیم جم »  با شهردار و رئیس شورای شهر ریز در شماره قبل، به میزان مطالبه گری شهروندان ریزی و  نقش آنان در توسعه شهر، چالش‌های فرا روی توسعه ریز، اولویت‌های  حوزه مدیریت شهری ، پروژه‌هایی در دست اقدام و اجرای شهرداری، میزان اختصاصی بودجه شهرداری به فعالیت‌های فرهنگی واولویت این فعالیت ها  نزد شورای شهر و اقدامات شهرداری در راستای توسعه متوازن شهری پرداختیم که در ادامه هم  به جزئیات تحولات و فعالیت های این دو نهاد برای آبادانی و توسعه این شهر خواهیم پرداخت.

بخش دوم متن کامل مصاحبه از گذر خوانندگان می گذرد…

-نسیم جم: آیا در این مدت توانسته اید سرمایه‌گذاری در شهر ریز جذب کنید؟ برنامه‌ای هم برای این کار داشتید یا خیر؟

علیزاده: با توجه به این‌که اندیشه و نظر شورا این است که بیشتر مردم بیایند در شهر ریز سرمایه‌گذاری کنند، شورای شهر یک مصوبه‌ای داشت که تخفیف‌های خیلی خوبی در ساخت و سازها داد. در ورود به شورای پنجم، واقعا استقبال خیلی خوبی هم شد. شاید ۷۰-۶۰ درصد از روستاهای اطراف هم این‌جا سرمایه‌گذاری و ساخت و ساز کردند، ملک‌های تجاری خیلی خوبی ساختند و از این طریق هم کمکی به شهر کردند و هم کسانی داشتیم که زمین در اختیار آن‌ها قرار دادیم که کافی شاپ و حتی گل‌فروشی زدند و کارهای خوبی انجام شده است.

-نسیم جم: یکی از ظرفیت‌هایی که می‌تواند علاوه بر شهر، بخش ریز را حتی نجات دهد، جاده ریز به دژگاه است. با توجه به اتصال این راه به شهرستان‌های همجوار لطفا توضیحی درباره روند تاخیر این پروژه بفرمایید و اینکه این جاده چه نقشی می‌تواند در آینده بخش ریز داشته باشد؟

شریفی نژاد: همانطور که فرمایش کردید به هر صورت راه، محور توسعه هر منطقه است و عالم و آدم این موضوع را می‌داند. در واقع این پروژه برمی‌گردد به دوره چهارم شورای اسلامی که بنده خودم هم آن زمان عضو بودم و نماینده وقت با پیگیری و رایزنی‌هایی که کردند به گفته خودش یک میلیارد اعتبار از طرح متوازن گرفت و پروژه به هر صورت پیمان‌سپاری شد و توسط نماینده وقت و مدیر کل وقت که همین آقای رستمی باشد، کلنگ‌زنی شد. حدودا سه تا چهار کیلومتر خاکبرداری شد، اما به دلیل تزریق نشدن اعتبار متاسفانه پروژه تعطیل شد. دوره پنجم که همزمان شد با نمایندگی سرکار خانم دکتر الماسی، با رایزنی‌های شدید و پیگیری‌های شبانه‌روزی شورای شهر ریز که واقعیت امر هم به خودم و هم به همکارانم بابت این کار باید خسته نباشید بگویم (نمی‌دانم که حالا مردم بگویند یا نگویند نمی‌دانم) اما خانم دکتر به این قضیه ورود کرد و همین طور فرماندار محترم جناب آقای حسینی انصافا از بدو ورود در این زمینه فعال شدند. من عقیده ام بر این است که در بخشداری شهر ما پروژه‌های عمرانی فعال‌تر شد به همین منظور به هر صورت پروژه‌های راه دژگاه در بخش بازگشایی‌اش مجددا فعال شد. قطعا اگر این اتفاق بیفتد و آن راه بازگشایی شود با پیگیری‌های مجدد پیمانکار ابنیه هم برنده شده، الان کار شروع می شد منتها اساس و مشکل کار این است که به پروژه‌ها باید اعتبار تزریق شود. من از همین جا از سرکار خانم الماسی نماینده پرتلاش، جناب آقای حسینی فرماندار محترم، بخشدار بخش، نماینده عالی دولت در استان واقعا تقاضا دارم و تقاضای مردم هم همین است و حق مسلم مردم است. ما در سرزمینی هستیم که بخش اعظم گاز کشور و دنیا را تامین می‌کند. مردم این منطقه حق دارند بهترین راه‌ها را داشته باشند و ان‌شاءالله یک روز شاهد باشیم که این راه باز شود. قطعا تحولات زیادی در بخش ریز و شهر ریز به وجود می‌آید و سرمایه‌گذاران می‌آیند. با توجه به این‌که این‌جا گستره خیلی خوبی دارد. ما بهترین تولیدات لیمو ترش را داریم که می‌تواند سرمایه‌گذار بیاید این محصول را تبدیل کند. بهترین خرماها را ما این‌جا داریم که خرمای خاصه، هم جم و هم ریز. اینها را می‌شود به اروپای شرقی صادر کرد.

رئیس شورای اسلامی شهر ریز:

بواسطه اهمال برخی مسئولان، جوانانی که می توانستند منشاء تحول اقتصادی منطقه باشند روی ویلچر نشسته اند!

راه محور توسعه هر منطقه است و احداث جاده ریز به دژگاه مطالبه مردم بخش ریز است

بزرگ‌ترین پالایشگاه گاز خاورمیانه در این منطقه است ولی برخی مدیران سابق پالایشگاه خدمتی به منطقه نکردند

مدیر عامل پالایشگاه فجر راه جناب آقای فرهنگ را ادامه دهد

من یک گریزی بزنم به جاده ریز – پالایشگاه جم. این راه مواصلاتی جان خیلی از دوستان، فامیل و همشهری‌های ما را گرفته است. یک جلسه‌ای بود و هیچ ربطی هم به این موضوع نداشت اما من گفتم. هم جلوی دادستان و هم جلوی خانم الماسی؛ گفتم جوانانی می‌بینم که روی صندلی ویلچر نشسته‌اند که این‌ها می‌توانند اقتصاد این منطقه و کشور را به حرکت در بیاورند و الان روی ویلچر نشسته‌اند به دلیل بی توجهی و بی‌تدبیری مسئولان نفت، خصوصا پالایشگاه فجر جم که من می‌خواهم اشاره کنم به مدیر عامل وقت مهندس بهمنی، مهندس شمشیری، مهندس بان که واقعا خیانت کردند به این منطقه. با توجه به این‌که در زمان خودش یعنی قبل از این‌که عسلویه راه‌اندازی شود بزرگ‌ترین پالایشگاه گاز خاورمیانه در این منطقه بود ولی خدمتی به منطقه نکردند. خصوصا راه جم، پالایشگاه، ریز و این سه فرد که اسم بردم، به سزای اعمال خودشان رسیدند. این آه مردم بود و قطعا آه مردم گریبانگیرشان شد و به سزای اعمالشان رسیدند.

اما این‌جا باید یک تشکری بکنم از مهندس فرهنگ؛ گله‌مندی از او است،‌ اما مهندس فرهنگ آمد با یک دید باز بهتری به قضیه نگاه کرد. به هر صورت ۸۰ میلیارد پول گرفت برای جاده پالایشگاه به جم و ۱۰۰ میلیارد هم گرفت برای پروژه سد سرچشمه باغان که واقعا این دو کار خیلی بزرگ برای این منطقه است؛ هم در بحث آب و هم در بحث راه، اما امیدواریم که فرماندار محترم، نماینده عالی دولت، دادستان محترم ورود کنند و بسترهای لازم را فراهم کنند که ان‌شاءالله ما شاهد این جاده باشیم تا پالایشگاه و تا ریز هم انجام شود. مردم منطقه ریز تقاضا دارند که این مسیر، چون از روز اول صحبت سر این بوده که این راه، راه مواصلاتی جم، پالایشگاه به ریز است نه این‌که بیایند تا پالایشگاه و قیچی شود چون مردم توقع دارند تا ریز بیاید. با این‌که ۷۰ درصد جمعیت بخش ریز در محدوده همین جاده است و مردم رفت و آمد می‌کنند؛ هم به مرکز شهرستان و هم به روستاهای تشان، دره‌بان و گندمزار هر روز باید به خاطر روزمره کارشان به مرکز بخش بیایند. ان‌شاءالله این کار انجام شود.  یک توصیه هم می‌کنم به دوست عزیزم جناب آقای نجفی با من دوست است، ایشان مدیر عامل هستند. بنده خودم کارمند پالایشگاه هستم اما یک توصیه ای به او می‌کنم که راه جناب آقای فرهنگ را ادامه دهد و کمک کند به توسعه منطقه و مدیران بالادست را راضی کند که توجه به زیرساخت‌های شهرستان و بخش ریز، خصوصا مردم منطقه ریز که واقعا محروم‌تر هستند، کمک کند، قطعا دعای خیر مردم هم پشت سرشان است.

شهردار ریز:

هر چند که جنگل گلوبردکان در محدوده قانونی شهر نیست ولی آماده هر گونه همکاری با سرمایه گذاران هستیم

شهرداری ریز درآمد پایداری ندارد

– نسیم جم: آقای علیزاده می‌خواهیم هنوز در این بخش سرمایه‌گذاری بمانیم، چون یکی از بخش هایی که می‌شود از آن درآمد کسب کرد همین بحث سرمایه‌گذاران یا آوردن آن‌ها به شهر است. اگر نخواهیم بحث ده بالا و پایین ریز و انارستان را مطرح کنیم بحث جنگل و گلوبردکان فارغ از این‌که اگر جاده ریز – دژگاه یا این‌که ریز – جم حتی احداث هم شود، جنگل گلوبردکان یک ظرفیت و پتانسیلی است که در حوزه گردشگری می‌توان از آن درآمدزایی کرد. نگاه شهرداری به آن قسمت چگونه است؟ مثلا تنگ براق در استان فارس راه هم ندارد ولی امکانات دارد. آن‌جا هم تولید شغل شده. آیا برنامه ای در این حوزه دارید؟

علیزاده: همینطور که مطلع هستید جنگل در حوزه شهری ما نیست که ما بتوانیم آن‌جا هزینه‌ای کنیم یا پروژه‌ای معرفی کنیم که بخواهیم پولی بگذاریم. ولی هر موقع هر کاری صورت گرفته در بحث آتش‌سوزی، در بحث کسی بخواهد آن‌جا کاری انجام دهد، ما کنار آن‌ها بودیم و هر کمکی از دستمان بربیاید کمک می‌کنیم؛ کسی بخواهد آن‌جا یک هزینه‌ای کند، سرمایه‌گذاری کند، در کنار آن‌ها هستیم، ولی این‌که مستقیم شهرداری بخواهد آن‌جا کاری صورت دهد، با توجه به این‌که در محدوده شهری نیست از نظر قانونی نمی‌توانیم انجام دهیم و نگاهمان به کمک است.

– نسیم جم: آقای شریفی نژاد، بحث زیرساخت‌های شهری معلولان چه جایگاهی دارد؟

شریفی نژاد: به متولیان گفتیم که مسیرهایی برای معلولان باید در نظر گرفته شود که بتوانند بروند از آن امکانات استفاده کنند و قطعا دیدگاهمان بر این است که نه فقط بحث معلولان، بحث همه اجتماع است. فقط گفتم شاید گاهی وقت‌ها چشم شما خبرنگاران اینقدر تیزبین است برای ما متاسفانه نیست و نیاز به این است که شما جاهایی که کسوراتی از ما سر می‌زند، تلنگری به ما بزنید.

– نسیم جم: درخصوص درآمدهای شهرداری به ما بگویید؛ آیا شهرداری ریز درآمدی هم ایجاد کرده یا بستری فراهم کرده درخصوص درآمدهای پایدار یا درآمدهای شهرداری در کل غیر از آن کمک های دولتی چیست؟ آیا شهرداری ریز واقعا درآمدی دارد یا خیر؟

علیزاده: واقعا درآمد آنچنانی نداریم، الان پروانه‌ها که یکی، دو ماه است که ساخت و سازها با توجه به تورم متوقف شده است. شهرداری همسایه هم از این بی‌درآمدی رنج می برد.

– نسیم جم: آقای علیزاده شاید روزمرگی باعث شده بعضی چیزها دیده نشود یا از نگاه کسی که گذر می‌کند یک تحول خوبی ایجاد شده، از این طرف از سمت انارستان یا از سمت روستای دربان واقعا تحولی در حوزه زیرساخت‌های شهری ایجاد شده اما وقتی نگاه می‌کنید سیما و منظر شهری ریز آنچنان دلچسب نیست. برنامه‌ای هم برای این موضوع دارید یا در این حوزه کاری انجام داده اید؟

علیزاده: بله، ما جدیدا دو اِلمان سفارش دادیم. ‌با توجه به اینکه نماد ریز، به شکل لیمو و رطب هستند. ان‌شاءالله به زودی می‌آیند در ورودی این میدان و یکی هم در ورودی میدان بسیج نصب می‌شوند و چشم‌انداز قشنگی می‌شود. کارهایش انجام شده و شاید در دو- ‌سه هفته دیگر تحویل ما بدهند. اینها اضافه می‌شوند.

– نسیم جم: برای ساخت و سازها یا تابلوها و درب دکان‌ها و رنگ‌آ‌میزی روی دیوارها چطور؟

علیزاده: یکسری در بدو ورود ما کل تابلوهای سیار را جمع کردیم؛ در کل خیابان. هنوز هم هستند، چهارپایه می‌زدند در معبر پیاده یا سواره، یک نوع تبلیغ بود یا فلش زده بودند که مغازه را نشان می‌دادند ‌اما ما الان جمع کردیم. هرچند که بعضا دوباره می‌گذارند ولی الان شاید ۸۰ درصدش جمع شده و شاید یکی، دو تا دوباره زدند که قطعا خدمات شهری ما ورود می‌کند و دوباره جمع‌آوری می‌کند. باید بپذیریم که ریز واقعا پیشرفت کرده، اما اینکه یکسری شاخصه‌های توصیه‌ای است که با نگاه و چشم دیده می‌شود مثل همین رنگ‌آ‌میزی در و دیوارها که خیلی چیز خاصی ندارد و هزینه‌ خاصی هم ندارد ولی این فضای سرسبزی ریز زیباست.

نسیم جم: در خصوص بازارچه آقای شریفی نژاد شما جواب بدهید. چه شد، جمع شد کلا؟ چون یکشنبه بازار الان در وسط شهر است.

شریفی نژاد: من در کل با بودن یکشنبه بازار در این نقطه شهر مخالف بودم و حالا هم مخالفم. آن بازارچه جایگاه مناسبی برای این یکشنبه بازار ما نیست اما در واقع ما جزو برنامه‌هایمان بوده که این یکشنبه بازار در واقع جایگاهی برایش درست کنیم که الان این کار انجام شده، خیابان سعدی می‌شود ضلع غربی شهرداری. یک خیابانی احداث کردیم که انتظار داریم تا ۲۲ بهمن بتوانیم افتتاحش کنیم، چون هم مزاحمت برای شهروندان ایجاد نمی‌کند، هم برای فروشنده‌ها بهتر است و هم شهرداری می‌تواند بهتر خدمات رسانی کند. اما در کل اگر ما می‌توانستیم یک کاری کنیم که این یکشنبه بازار نیاید در شهر ما، بالطبع دیگر تحولی در شهر به وجود می‌آمد، به دلیل اینکه شاید بیشتر از ۲۰ یا ۳۰ مغازه می‌توانست به شهر اضافه شود. همین‌ها باعث می‌شود مردم ما نان بخورند.

-نسیم جم: یک روز است، یعنی شما با آمدن یکشنبه بازار مخالف هستید؟

شریفی نژاد: من مخالف هستم، اما مخالفتم بر مبنای این نیست که باید جمع شود، به دلیل اینکه بخشی از جامعه ما می‌گویند که باشد، به دلیل اینکه ما هم با آرای مردم آمده‌ایم، تمکین می‌کنیم به گفته مردم، اما با مکان آن مخالف هستیم و تمام تلاشمان هست که بازارچه در یک نقطه‌ای از شهر ساخته شود. در آن نقطه هم ساخته شده و متاسفانه اصناف استقبال خوبی نکردند و به جای جدید نیامدند. ما دوست داشتیم آنجا صنف‌های مختلف، مثل مرغ‌فروشی، مثل لبنیاتی، مثل قصابی، ماهی‌فروشی، تره‌بار فروشی همه بیایند آنجا که شهروندانی که می‌خواهند از روستاهای اطراف یا خود شهروندان به این بازارچه بیایند ولی متاسفانه استقبال خوبی نشد، شهرداری هم مجبور شد که بعضی از غرفه‌هایش را به صنف‌های دیگر بدهد که برای ما هم قابل قبول نیست.

– چکار باید کرد؟ راه درآمدی خوبی برای شهرداری است.

علیزاده: الان هم درآمد اندکی دارد، ولی جمعیت ما ۳۵۰۰ نفر است، مغازه زیادی هم است، بخشی هم به دلیل کارهای روزمره‌ای که دارند در مرکز شهرستان و شاید شهرستان دَیر و کنگان، یک بخشی از خریدشان را از شیراز می‌کنند.

– نسیم جم: مزایده بگذارید.

شریفی نژاد: مزایده گذاشتیم، در شبکه‌های اجتماعی گذاشتیم؛ ما قیمت را آوردیم روی ۱۲۰ هزار تومان، اما باز هم استقبال نکردند. یکشنبه بازار  یک بخش درآمدی دارد برای شهرداری که حالا خرج کارهای روزمره می‌شود که در جلسه قبلی هم که شما اعتراض کردید که یکی از اعتراضات مردم همین است که شما چرا مزایده نگذاشتید؟ ما این را مزایده گذاشتیم، فقط دو نفر استقبال کردند؛ یک شهروند ریزی و یک شهروند غیر ریزی. از این دو نفر هم آن شهروند ریزی با یک قیمت آمد برنده شد، بعد هم انصراف داد. ظاهرا شنیدم دو میلیون تومان را توقیف کردند، گفتم دو میلیون تومان او را به او پس دهید.

– نسیم جم: اگر سرمایه‌ای ریخته شده باشد آنجا و هیچ بهره‌برداری هم از آن نشود، باید یک فکری برایش کرد که درآمدی کسب کند، چون الان با توجه به اظهارات آقای علیزاده اوضاع شهرداری هم خیلی بر وفق مراد نیست

شریفی نژاد: در واقع باید از روز اول که شش، هفت سنگ‌شکن اینجا گذاشتند و این بستر رودخانه را نابود کرد و سودش را یک عده‌ای خوردند، آن موقع باید برنامه‌ریزی می‌کردند و می‌گفتند شهرداری جم شما یک سنگ‌شکن بزن، شهرداری ریز شما یک سنگ‌شکن بزن که آن یک درآمد و عایدی باشد برای شهرداری تا شهرداری بتواند آنجا یک سنگ‌شکن بزند و وام هم به او بدهند. منتهی باید این بسترها از قبل شروع شود. الان یکجا یک میلیارد نمی‌آید پول در حسابمان که ما بتوانیم در یک بخشی سرمایه‌گذاری کنیم. برای ما یک پول تملک دارایی هستند که می‌آید؛ با وجودی که حضرتعالی استحضار دارید، اصلا نمی‌شود در این راستا هزینه کنیم. این یک مطلب، مطلب دوم اینکه دو ماه یک بار ۶۰ یا ۷۰ تومان می‌آید در حساب ما از بحث ارزش افزوده که آن هم می‌شود حقوق افراد شهرداری و خرج‌های روزمره. آلایندگی هم که در این ۱۴ ماهی که ما آمدیم، یک ریال هم به ما ندادند. اگر مثل سابق بود که یک مرتبه یک میلیارد یا یک میلیارد و پانصد تومان می‌آمد در شهرداری، هم دیدگاه بنده و هم همکارانم در شورا این بود که ما برویم به سمت اینکه ما نیاییم آسفالت کنیم، نیاییم سنگ جدول کنیم؛ بیاییم یک سرمایه‌گذاری کنیم، یک کارخانه‌ای بزنیم که در آینده یک درآمدی داشته باشد برای شهرداری. امیدوارم این اتفاق بیفتد.

این گفت و گو ادامه دارد…